فرانشیز / فرنچایز یک مدل تجاری است که طبق آن امتیاز و امکان بهره برداری و عرضه ی علامت تجاری، محصول و شیوه ی تجارت از سوی امتیاز دهنده در مقابل مال یا نسبتی از سود، به طرف دیگر یعنی امتیاز گیرنده برای مدت زمان مشخصی واگذار می شود. قرارداد فرانشیز / فرنچایز متشکل از چهار رکن است که عبارتند از: امتیاز دهنده، امتیاز گیرنده، روش و سیستم تجاری فرانشیز / فرنچایز و حق استفاده از حقوق مالکیت فکری؛ یکی از مهمترین موضوعات حقوقی که در قراردادهای فرانشیز / فرنچایز مورد بحث است درخصوص حق استفاده و بهره برداری از برند یا علامت تجاری و سایر حقوق معنوی است که به نماینده واگذار می شود.
قرارداد فرانشیز / فرنچایز از کاربردی ترین شیوه های گسترش تجارت به حساب می آید. در توافقی که در این گونه از قراردادها به وجود می آید، فرانشیزدهنده روش ابداعی خود در حوزه تولید و عرضه کالا و خدمت را اعلام می کند و مالکیت های فکری خود را در قالب نام یک یا چند برند (نشان تجاری) در اختیار طرف دیگر قرارداد می گذارد. به صورتی که آن کالا یا خدمت مورد نظر با چشم پوشی از محل جغرافیایی عرضه آن با ظاهر و کیفیتی نسبتا یکسان در تمامی دنیا عرضه شود.

بازاریابی و فروش خدمات: مذاکره تجاری برای نمایندگان گروه هتل های ایرانگردی و جهانگردی، با توجه به حضور هتل های عضو، دست آورد بیشتری نسبت به زمانی دارد تا هتلی که به صورت منفرد فعالیت دارد. بدیهی است که مسولین رفاهی سازمانی، به عنوان طرف مقابل مذاکرات بازاریابی، علاقمند به انعقاد یک قرارداد با تعدادی هتل با خدماتی استاندارد و شناخته شده دارند. همچنین هزینه مذاکرات و سایر روش های بازاریابی به صورت انفرادی بسیار بیشتر از زمانی است که این اقدامات به صورت متمرکز و در گروه هتل های ایرانگردی و جهانگردی، انجام شود.